ดอกทานตะวัน
ตำนานกรีกได้มีเรื่องเล่าของหญิงสาวผู้มั่นคงในความนางหนึ่ง ชื่อไคลธี
เธอถูกบิดากักขังมิให้เห็นเดือนเห็นตะวันอยู่ในโบถส์ร้างแห่งหนึ่ง
สาเหตุที่นางถูกกักขังนั้นไม่มีผู้ใดทราบแน่ชัดว่ามาจากความงามแต่เหนือกว่าหญิงใดมาเทียบทัน
หรือเพราะความใจร้ายของผู้เป็นบิดา ที่จองจำอย่างนางไร้อิสรภาพ แต่นางก็ได้เพียงอดกลั้นต่อความทุกข์ทรมาน
วันหนึ่งขณะที่เธอสำรวจรอบๆ บริเวณนี้หาได้มีผู้ใดอยู่ในโบถส์ร่วมกับเธอ ไคลธีจึงตัดสินใจหนีออกมา เพื่อไปยลแสงแรกแห่งรุ่งอรุณ
นางอยากรู้ว่าดวงอาทิตย์นั้นมันมีหน้าตาเป็นอย่างไร เมื่อหนีออกมาได้จะชื่นชมให้สมอยาก
กลางทุ่งหญ้าเขียวขจี นางรอคอยที่จะยลแสงดวงอาทิตย์ ขณะนั้น เทพอะพอลโลควบม้าผ่านขอบฟ้ากว้างพร้อมกับแสงร้อนแรงพาดผ่าน เพียงแรกพบนางถึงกับหลงใหลชายหนุ่มรูปงามนึกภาพตามในฝันตลอดการกลับมายัง โบสถ์
และทุกๆ วันนางหนีออกมาเพื่อที่จะรอพบชายในดวงจิตถึงแม้ต้องเจอกับขวากหนามหรือ การลงทัณฑ์เช่นไรนางมิเคยกลัว ขอเพียงได้เฝ้ามองชายหนุ่มที่จะควบม้าอย่างสง่างามข้ามผ่านท้องฟ้ากว้างมา พร้อมกับแสงอรุณที่มิอาจล่วงรู้ความรู้สึกที่นางมอบให้เพียงสักนิด นางได้แต่หวังว่าหากคงจะมีสักวันที่ชายหนุ่มเหลียวมามองเธอบ้าง
เจ้าหญิงไคลธีตัดสินใจหนีออกจากการพันธนาการตลอด ชีวิตด้วยความรู้สึกที่มั่นคงต่อเทพอะพอลโลที่นางได้เฝ้ามองมาตลอด ถึงแม้จะไม่อยู่ในสายตาแต่เพราะความรักที่เปี่ยมล้นดวงจิตนางจึงตั้งมั่นอธิฐานต่อทวยเทพบนฟากฟ้า ด้วยความรักที่นางมอบให้ชายคนหนึ่งด้วยความบริสุทธิ์ใจตลอดมา หากเธอลับลาไปขอให้เธอได้เป็นทวยเทพแห่งผกา ที่ตั้งมั่นอยู่ตราบสิ้นแสงอัจจิมาตลอดกาล
หากขอให้เส้นผมนุ่มสีทองผ่อง อำพันเป็นกลีบดอกเหลือง ดวงอาทิตย์นั้นไม่อาจผลักไส ขอเพียงสถิตอยู่ในดวงหทัยเทพอะพอลโลจอมใจข้าตลอดไปด้วยเทอญ
หลังจากเจ้าหญิงไคลธีสิ้นลม เรียวขาของเธอได้หยั่งรากลึกลงไปในพื้นพสุธา แขนและลำตัวก็กลับกลายเป็นลำต้นใบไม้เขียว ใบหน้าอันอ่อนหวานกลับกลายเป็นสีน้ำผึ้ง เส้นผมไหมสีทองของเธอกลับกลายเป็นกลีบดอกไม้สีเหลืองสดใส คอยแหงนมองเทพแห่งดวงอาทิตย์ไปทุกแห่งหนโดยมิมีทางเหน็ดเหนื่อยและจะคอยหัน มองตลอดจนกว่าดวงอาทิตย์ของเธอจะลาลับจากคุ้งขอบฟ้า ด้วยความรักและความภักดีตลอดกาล
ดอกทานตะวันจึงเปรียบเสมือนดอกแห่งความรักที่ซื่อ สัตย์และมั่นคง หากมอบดอกทานตะวันให้คนรัก คนๆ นั้นก็คือคนที่เราจะรักและซื่อสัตย์ไปตลอดกาล เฉกเช่นนางไคลธีที่รักดวงอาทิตย์ของเธอตราบสิ้นนานเท่านาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น