ดอกสโนว์ดร็อป
เมื่อครั้งที่อดัมกับอีฟถูกไล่ออกมาจากสวนเอเดน
เนื่องจากละเมิดกินแอปเปิ้ลต้องห้าม อีฟก็เฝ้าแต่ร่ำไห้ จนเวลาล่วงเลยผ่านเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง
ไม่มีดอกไม้ผลิบาน จนกระทั่งล่วงเลยไปถึงฤดูหนาว
หิมะก็ตกไม่ยอมหยุด เหล่าเทวดาที่มาปลอบโยนอีฟจึงกอบหิมะใส่มือแล้วเป่าลงไป เมื่อเกล็ดหิมะตกต้องผืนดินก็กลายเป็น
Snowdrop เมื่อนั้นดอกไม้ก็เริ่มบานอีกครั้ง
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา Snowdrop จึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของความหวังใหม่
เพราะเมื่ออากาศเลวร้ายที่สุด Snowdrop ก็จะแย้มบานเป็นเครื่องหมายว่าวันพรุ่งนี้จะต้องดีกว่าเดิม
ยังมีเรื่องเล่าอีกเรื่อง
แต่เป็นเรื่องของหิมะและดอกสว์ดร็อป
ครั้งหนึ่งนานมาแล้วหิมะไม่ได้มีสีขาวอย่างที่เราเห็นกัน
มีเพียงสีใสอย่างน้ำแข็ง
หิมะรู้สึกน้อยใจและอิจฉานิดๆที่เห็นดอกไม้ต่างๆมีสีสันสวยงาม ผิดกับตน
หิมะอยากมีสีสวยอย่างดอกไม้ดอกอื่นๆบ้าง จึงขอสีจากดอกไม้ทุกดอก แต่ไม่มีดอกไม้ใดยอมแบ่งสีให้กับหิมะ
หิมะรู้สึกเสียใจและสิ้นหวัง ได้แต่ร้องไห้ คิดว่าตนเองไม่สวย
หนึ่งในมวลดอกไม้ผู้ใจดีอย่างสโนว์ดร็อป
จึงเอ่ยถามหิมะ “ นี่เธอ
เอาสีจากตัวฉันมั้ยหล่ะ เธอจะมาแค่ฤดูหนาวอย่างเดียวใช่มั้ย เหมือนกับฉันเลย ฉันก็มีแค่เฉพาะฤดูหนาวเท่านั้น”
หิมะที่กำลังเศร้าโศกอยู่นั้น พลันดีใจและตอบกลับมาว่า
“ จริงหรอ เธอจะให้สีของเธอกับฉันจริงๆหรอ ขอบคุณมากๆนะ ขอบคุณจริงๆ”
หลังจากนั้นเป็นต้นมา เมื่อฤดูหนาวมาเยือน ดอกสโนว์ดรอปก็จะบานเมื่อนั้น
เพื่อมาพบกับหิมะตามที่เคยสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนกัน ตลอดไป …หลังจากนั้นเป็นต้นมา หิมะก็มีสีขาว เช่นเดียวกับสโนว์ดรอปพอสิ้นฤดูหนาว หิมะก็จะอัตรธานหายไป เช่นเดียวกับสโนว์ดรอป เมื่อถูกแสงแดดอุ่นๆ ของดวงอาทิตย์ ก็จะเริ่มแห้งและหายไป
ดอกไม้ชนิดนี้ จึงมีชื่อว่า Snow drop และเป็นดอกไม้แห่งความหวังของหิมะที่จะมาพบกันทุกปีและทั้ง สองจะมาพบกันเพียงปีละครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น