ดอกอเนโมเน่

ดอกอเนโมเน่

                ดอกอเนโมน (หรือ อนีโมนีในภาษาอังกฤษ) เป็นดอกไม้อีกชนิดหนึ่งที่สร้างความสดใสเจิดจ้าให้แก่ฤดูใบไม้ผลิของโลก ตะวันตกด้วยสีสันตระการตาทั้งแดงเลือดนก ม่วงแดง ม่วงน้ำเงิน ขาว ฯลฯ  ชื่อของดอกไม้ชนิดนี้มาจากคำว่า anemos ในภาษากรีก หมายถึง ลม ว่ากันว่าดอกอเนโมนจะคลี่บานรับสายลมอ่อนของฤดูใบไม้ผลิ แต่ความงามของเธอไม่คงทนเพราะกลีบอันบอบบางจะชอกช้ำและหลุดร่วงได้ง่ายเมื่อ ต้องลมแรง ดังที่เล่าไว้ในตำนานกรีกโบราณถึงกำเนิดของดอกไม้ชนิดนี้

                เรื่องมีอยู่ว่า นาง Anemone ผู้เป็นเทพีแห่งแหล่งน้ำเป็นผู้ที่มีความงดงามเป็นเลิศหาผู้ใดเปรียบมิได้ จึงเป็นที่ถูกตาต้องใจของเทพเจ้าสององค์ซึ่งเป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน ได้แก่ โบเรอัส (หรือโบเรีย) เทพเจ้าแห่งลมเหนือ และเซเฟอรัส (หรือ เซเฟอร์) เทพเจ้าแห่งลมตะวันตก นาง Anemone ไม่อาจทำใจให้รักเทพเจ้าแห่งลมเหนือได้ เพราะความรุนแรง หยาบกระด้างของเขา เธอหลงเสน่ห์ความอ่อนโยนอบอุ่นของเทพเจ้าแห่งลมตะวันตก แต่ไม่นานนัก ฟลอร่าผู้เป็นเทพีแห่งมวลบุปผา และเป็นมเหสีของเซเฟอรัสก็ล่วงรู้ว่าสามีของเธอไปมีสัมพันธ์สวาทกับหญิงอื่น เธอจึงขับไล่อเนโมนให้ไปอยู่ ณ ดินแดนอันแสนไกล แต่เซเฟอรัสก็ยังตามไปจนพบเพราะกลิ่นหอมรัญจวนของนางอเนโมน ฟลอร่าสงสัยพฤติกรรมของสามี เธอจึงแปลงร่างเป็นนกนางแอ่นแอบติดตามเขาไปและพบเซเฟอรัสกับอเนโมนอยู่ด้วย กัน ด้วยความหึงหวงเธอได้สาปให้ นางอเนโมนกลายเป็นดอกไม้ชนิดหนึ่งที่ไร้กลิ่นและบอบบาง หลุดร่วงชอกช้ำง่ายเมื่อโดนลม
                ว่ากันว่าดอกอเนโมนจะบานและเริงระบำก็ต่อเมื่อมีสายลมอันอบอุ่นของลมตะวันตก หรือเซเฟอรัสพัดผ่านมาเท่านั้น แต่ก็จะเหี่ยวเฉาและร่วงหล่นไปในเวลาอันรวดเร็ว ดอกไม้ชนิดนี้จึงเป็นสัญลักษณ์ของความไม่จีรังของความงามและความรัก