พวงชมพู
เป็นนิทานค่ะมีเรื่องเล่ากันว่า...
เมื่อราชินีแห่งนางฟ้า ลงมาเยือนโลก บรรดาตุ๊กตาและของเล่นต่างก็พากันมาร้องทุกข์กับพระนาง ว่า บ้านตุ๊กตาบนโลกมนุษย์นั้นไม่มีความสุขเหมือนอย่างแต่ก่อน เพราะพวกตุ๊กตาตัวใหญ่ชอบรังแกเพื่อนฝูง ทะเลาะเบาะแว้งกัน ทำให้เด็ก ๆ หรือแม้กระทั่งสัตว์ตัวเล็ก ๆ ไม่อยากเล่นกับพวกตุ๊กตาเหมือนเคย
ราชินีนางฟ้าเกิดความสงสัยว่าเป็นเพราะเหตุใด จนได้ความจากนางฟ้าผู้ทำหน้าที่นำตุ๊กตาลงมาให้เด็ก ๆ ว่าเดี๋ยวนี้พวกนางฟ้ามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบมากมาย ไม่มีเวลาทำตุ๊กตาในตอนกลางคืนจึงต้องเปลี่ยนมาทำในเวลากลางวัน ซึ่งไม่สามารถที่จะหาละอองดาวสำหรับทำหัวใจให้ตุ๊กตาได้ ตุ๊กตาที่นางฟ้านำลงมาจึงไร้หัวใจ ไร้ความรัก เป็นเหตุให้ไม่มีความสุข ราชินีนางฟ้าได้ฟังแล้วก็ครุ่นคิด
ทันใดนั้น นางได้เหลือบไปเห็นพลอยรูปหัวใจสีชมพูที่ยอดคฑาในมือของนางเอง นางจึงค่อย ๆ แกะพลอยเม็ดงามออก แล้วทรงขุดหลุมเล็ก ๆ บนพื้นดิน และฝังพลอยสีชมพูรูปหัวใจ เม็ดนั้นลงไปพร้อมกับกระซิบเบา ๆ ว่า “จงเติบใหญ่เป็นหัวใจที่งดงาม”
คืนต่อมา ณ ผืนดินตรงนั้น ได้เกิดต้นไม้เล็ก ๆ ขึ้น มีดอกสีชมพูสดใสเป็นรูปหัวใจนับร้อยดวง นางฟ้าจึงเก็บดอกไม้นั้นมาใส่เป็นหัวใจ ให้ตุ๊กตาจนบ้านตุ๊กตาเปี่ยมไปด้วยความรัก และอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขหลังจากนั้นเป็นต้นมา ดอกไม้รูปหัวใจสีชมพูได้เติบโตบนพื้นโลกมนุษย์ต่างพากันเรียกชื่อว่า “พวงชมพู”
(ที่มา หนังสือนิทานดอกไม้)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น